ماجرایآب در سفر کربلا
در سفری که بههمراه همسر و فرزند 4 ساله ام به کربلا مشرف شدیم ، به مرز مهران رسیده بودیم وقصد داشتیم از مرز عبور کنیم . ابتدای روز ساعت 9 بود ولی هوا داشت گرم می شد .
در حال انجامکارهای ویزا برای ورود به خاک عراق بودیم که رییس کاروان به من و یکی از جوانهایکاروان گفت با مانی فست افراد کاروان به سردخانه بروید و نفری یک بطری 200میلیلیتری آب بگیرید و بین افراد تقسیم کنید که تا نجف اشرف که رسیدیم افراد آبداشته باشند .
رفتیم آبها راتحویل گرفتیم و بین افراد کاروان تقسیم کردیم . در این بین یک نفر دو تا آب گرفتهبود و ما متوجه نشده بودیم و یکی از باربرهای سر مرز که تشنه اش شده بود هم از ماکه داشتیم آب تقسیم می کردیم طلب آب کرد و من دلم نیامد که به او آب ندهیم و یکیدیگر از بطری آبهایمان را به او دادم و مانده بود یک بطری 200 میلی لیتری برای سهنفر در لب مرز ، آنجا هم گفته بودند به هیچ وجه از شیر آبهای عراق صرف نکنید .
در این حال که فکرمیکردم الان قحطی آب آمده و دیگر تا بعد از ظهر هیچ آبی گیرمان نمی آید و سه نفریباید تشنگی بکشیم ، پیش خودم گفتم چرا من با اینکه آب کم داشتیم یکی از آبها را بهآن کارگر دادم و چرا یک نفر آب زیادی برداشته و ای کاش اینجا آبسردکن داشت و ازاین فکرها .
از مرز رد شدیم وداخل پایانه مرزی عراق شدیم و اتوبوس خودمان را پیدا کردیم و سوار شدیم . هوا خیلیگرم بود و دنبال سایه می گشتیم و اتوبوس هم خاموش بود و کولرش کار نمی کرد . کلافهشده بودم که دیدم داخل یخچال اتوبوس چند تا آب معدنی است و به راننده گفتیم که بهما آب بده و دو تا آب گرفتیم و خیلی خوشحال شدیم .
در راه به اینموضوع فکر میکردم که شاید آنجا آب خوردن پیدا می شد ولی واقعا من هیچ امیدی بهپیدا کردن آب در مرز نداشتم ولی سهمیه آب داخل اتوبوس برای ما ذخیره شده بود .
السلامعلیک یا ابا عبدالله الحسین ع
درباره این سایت